Gargamel, Astor

 „Astor” – piesek w typie bigla. Jest miłym psiakiem, jednak nie lubi wokół siebie innych psów i nawet kiedy są od niego większe i silniejsze, odgania je i  izoluje od nich. Obecnie jest w boksie z innym psem, jednak by pokazać jak nie lubi towarzystwa – nie wychodzi z budy. Trzeba go chwile wołać, by obrażony wyszedł z budy i podszedł do krat, ale pod warunkiem że odsuniemy od niego „współlokatora” w innym wypadku obrażony chowa się z powrotem. Piesek powinien trafić do domu w którym będzie jedynym zwierzęciem i uwaga człowieka będzie skupiona tylko na nim. Nie jest wymagający i nie będzie z natarczywością domagać się zabawy czy pieszczot. Z pewnością najbardziej polubi swoje legowisko, z którego będzie obserwował krzątaninę człowieka, jednak nie zawsze będzie chciał się w nią włączyć. Potrzebuje spokojnego domu, raczej bez dzieci, które będą chciały się z nim bawić. Mimo takiej indywidualizacji, pieszczoty w jego przypadku są jak najbardziej wskazane:)

„Gargamel” – to pręgowany amstaff. Choć jego wygląd jest raczej groźny, to pies nie wykazuje agresji, jednak widać że dotychczas nie zaznał pieszczot od człowieka i raczej ich nie oczekuje. Na początku traktuje ludzi  z dystansem, jednak po jakimś czasie daje się spokojnie głaskać. Gargamel bardziej oczekuje teraz uwolnienia niż drapania, dlatego woli szczekać w stronę człowieka, tym zwracając jego uwagę. To pies do wychowania a ponieważ jest to rasa uważana za groźną, powinien trafić do domu, w którym będzie miał silnego przywódcę.

Amstaffy to psy wrażliwe dlatego od ich wychowania zależy jakimi stają się w dalszym życiu. Bardzo szybko uczą się od opiekuna, którego traktują jako  przywódcę i jeśli trafią na dobrego człowieka szybko zamieniają się w dużego pluszaka, który leży u stóp człowieka i z oddaniem patrzy na swojego człowieka. Podobnie jest i w druga stronę kiedy trafiają na złych ludzi, którzy potrafią zrobić z nich nawet groźne bestie. Dlatego w przypadku tej rasy, tak ważna jest rozsądna adopcja przez odpowiedzialnego człowieka.